odmieniać się

См. также в других словарях:

• odmieniać się – odmienić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się innym; zmieniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego zachowanie odmieniło się, i to na lepsze. Po powrocie do domu odmieniła się całkowicie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odmieniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odmieniaćam, odmieniaća, odmieniaćają, odmieniaćany {{/stl 8}}– odmienić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odmieniaćnię, odmieniaćni, odmieniaćeń, odmieniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odmienić — dk VIa, odmienićnię, odmienićnisz, odmienićmień, odmienićnił, odmienićniony odmieniać ndk I, odmienićam, odmienićasz, odmienićają, odmienićaj, odmienićał, odmienićany 1. «uczynić kogoś albo coś innym; przeobrazić, przemienić, zamienić» Odmienić… …   Słownik języka polskiego

• deklinować — ndk IV, deklinowaćnuję, deklinowaćnujesz, deklinowaćnuj, deklinowaćował, deklinowaćowany jęz. «odmieniać wyrazy przez przypadki i liczby» Deklinować przymiotniki, rzeczowniki. deklinować się «być deklinowanym, odmienianym» Niektóre nazwiska obce… …   Słownik języka polskiego

• koniugować — ndk IV, koniugowaćguję, koniugowaćgujesz, koniugowaćguj, koniugowaćował, koniugowaćowany 1. biol. «łączyć się w koniugacji» 2. jęz. «odmieniać czasowniki przez osoby, czasy, tryby, strony i liczby» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• koniugować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, koniugowaćguję, koniugowaćguje, koniugowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć się w koniugacji {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień